Krótka bajka o wieszaku

      Mieszkam w moim obecnym domu już trzy lata. Już albo dopiero, jak kto woli. W pewnych kwestiach słowo już ma kluczowe znaczenie, ponieważ w większości przypadków, kiedy ludzie wprowadzają się do nowego domu/mieszkania, urządzają i meblują swoje wnętrza praktycznie od razu. U nas, jak zwykle, inaczej. Salon meblowaliśmy ponad rok (całe szczęście, że linia naszych ulubionych mebli nie wyszła przez ten czas z produkcji), sypialnia gościnna nadal wymaga liftingu, a wiatrołap, zwany także małym przedpokojem, dopiero zaczyna nabierać wyglądu czegokolwiek podobnego do przedpokoju.

Długo nie mogłam się zdecydować, co ja w ogóle chcę tam umieścić, w jakim stylu wybrać wszystkie elementy i jaka ma być kolorystyka. Po namyśle stwierdziłam, że to, co już mam w domu, może być dla mnie świetną inspiracją. Odrapana indyjska komoda z salonu stała się punktem odniesienia, a stare deski materiałem do stworzenia wieszaka na kurtki. Efekty poniżej.

      Wytargałam z drewutni resztki starego płotu, wybrałam najciekawsze deski, wymierzyłam i pocięłam. Potem szlifowanie, malowanie i przecieranie. Farba to emalia ftalowa do drewna i metalu mat, a kolor to zwykłe farby akrylowe z Lidla. Całość pociągnięta lakierem z połyskiem. Haczyki na ubrania kupione w sklepie metalowym i spryskane czarnym błyszczącym sprayem, bo w oryginale były nieciekawe. Niestety nie mam możliwości sfotografowania wieszaka w miejscu docelowym, bo wiatrołap jest bardzo mały. Mimo to, życzę Wam  przyjemnego oglądania efektów mojego majsterkowania :-)

      Wieszak świetnie spełnia swoją rolę, a ja jestem z niego bardzo zadowolona. Tym bardziej, że wykonałam go w całości samodzielnie. Mąż, zachęcony moim majsterkowaniem, postanowił, że w końcu zrobi szafkę na buty, która zostanie pomalowana na wzór naszej komody w salonie. Jak tylko skończymy, na pewno wrzucę tu kilka zdjęć. Tymczasem do następnego! :-)

Promyk