To nie jest moja sukienka

      Sukienka, o której chcę Wam dziś opowiedzieć, urzekła mnie już dość dawno. Jest niby taka prosta i przewidywalna, a jednocześnie nieco zaskakująca. I jest jej dużo, choć to nie maksi (pisałam kiedyś na facebooku, że w poprzednim życiu musiałam być ziemniakiem, bo uwielbiam ubrania, które mój Mąż określam mianem worka ;-P  ).
Jedynym powodem, dla którego nie sprawiłam sobie tej kiecki, była cena. I może też trochę tkanina, choć ten aspekt nie spędzał mi snu z powiek. Jednak miłość do tego ciucha była silna i wielka, więc postanowiłam coś wykombinować, a potem przyznać się do tego bez bicia :-) Postanowiłam wyznać, że uszyłam sobie praktycznie taką samą. No, prawie taką samą :-)
Sukienka, której tak pragnęłam, jest tu (KLIK). Moją zobaczycie poniżej. Wykonana jest z bardzo przyjemnego lnu, który kupiłam za grosze (13zł...).
Początkowo wydawało mi się, że będzie mnie krępował ten dekolt, ale po pierwszym założeniu wiedziałam już, dlaczego tak bardzo ją kocham - bo czuję się w niej naprawdę świetnie!

      Uwielbiam markę The Odder Side i mam z tego sklepu kilka ubrań, jednak w przypadku tej kiecki zależało mi, aby była z lnu. Dlatego zamiast kupować - uszyłam. Mam nadzieję, że nie wywieziecie mnie na taczkach z blogowego światka za tak wierną "inspirację". Ostatecznie nie jestem chyba aż taka zła, skoro przyznałam się do winy ;-)


Pozdrawiam,
Promyk